Masaże z 4 stron świata i 6 kontynentów - część 1

Istnieje wiele odmian masażu stóp. Na każdym kontynencie byli, są i będą ludzie, którzy interesują się niezwykłymi właściwościami tkwiącymi w tych zapomnianych częściach ciała. W wielu miejscach na świecie w przeszłości w tym samym lub podobnym czasie ludzie zaczęli wykorzystywać dotyk do leczenia. Obecnie najpopularniejsze są masaże pochodzące z Indii i Chin wywodzące się z medycyny tych krajów. Ale odkrywanie dotyku w procesie leczenia następowało również w Amerykach, Europie i Afryce.

Masaże północy i wschodu obejmują swoim zasięgiem Europę i Azję.

Szczególne znaczenie mają masaże pochodzące z Azji, która jest kolebką starożytnej medycyny. To właśnie tutaj narodziły się medycyna ajurwedyjska i chińska, które do dziś stanowią podstawę innych medycyn określanych jako pokrewne do nich.

Masaże azjatyckie:

Masaż Indyjski – ajurwedyjski – to najstarszy rodzaj zabiegu profilaktyczno-leczniczego, jego początki sięgają 5000 lat pne, istnieje kilka odmian masażu ajurwedyjskiego w tym najpopularniejszy, który obejmuje stopy to: Abhyangam - najczęściej stosowany zabieg w procesie „Panchakarma”, obejmujący poza stopami masaż głowy, karku, przednią i tylną stronę ciała i twarzy oraz Padabhjanga – masaż tylko stóp.

Podstawa wiedzy ajurwedyjskiej – leczniczej nie została stworzona  ale odkryta w procesie medytacji przez niebiańskich lekarzy.

 

Masaż chiński – to właśnie Chińczycy 2 500 lat temu podzielili ciało człowieka i wyodrębnili tzw. meridiany czyli szlaki energetyczne, masaż meridianowy określony był jako akupunktura (z wykorzystaniem igieł) lub akupresura (z wykorzystaniem nacisku dłoni, palców), jedną z odmian masażu chińskiego stóp jest taoistyczny masaż On Zon Su

Masaż tybetański – tradycyjny tybetański masaż Kunye powstał około 3900 lat temu i jest nieodłączną częścią medycznej tradycji Tybetu. Dawni Tybetańczycy szeroko używali metod Kunye – od diagnostyki do leczenia poszczególnych zaburzeń przy pomocy specjalnie nasączonych olejków bądź substancji masło-pochodnych. Może być zastosowany do podtrzymania lub przywrócenia równowagi trzech energii.

Masaż tajski – historia Nuat Boran - masażu tajskiego - sięga 2500 lat. Wiedza ta dotarła na teren dzisiejszej Tajlandii z północnych Indii, z doktorem Jivaka Kumar Bhaccha. Był on przyjacielem samego Buddy i lekarzem pierwszych buddyjskich mnichów. Tajski masaż stóp może być wykonywany również pałeczką bambusową.

Masaż japoński – terapia Su Dżok (su - dłoń, dżok - stopa) jest nowoczesną interpretacją tradycyjnej akupunktury, twórca tej metody prof. Park, Jae Woo (Korea Płd.-Seul) zauważył, że dłonie i stopy odzwierciedlają budowę anatomiczną naszego ciała. Znajdują się na nich odpowiedniki wszystkich narządów, a także w pomniejszeniu meridiany (drogi przepływu energii).

Masaże europejskie:

Masaż klasyczny – to francuski chirurg Pare w XVI wieku zauważył szczególnie pozytywny wpływ masażu na chorych, po raz pierwszy masaż uznano wtedy za metodę leczenia, od tamtego czasu masaż klasyczny zaczął być coraz bardziej rozwijany, w Polsce najpopularniejszymi podręcznikami do nauki klasycznego masażu są te autorstwa Zborowskiego, jest w nich cały rozdział poświęcony tylko i wyłącznie masażowi stóp

 

Masaż refleksologiczny – twórczyni masażu, który opracowany został w latach 30-tych XX wieku była Amerykanka Eunice Ingham (z Południowej Dakoty), jednak w swojej pracy opierała się na wielu teoriach masażu m.in. terapii zoneowej – strefowej znanej w Europie i praktykowanej już w XIV, a którą opisał Bressler oraz udoskonalił londyńczyk Head na podstawie badań neurologicznych. Na chwilę obecną uważa się, że to Cornelis – Niemiec jako pierwszy zastosował masaż w strefach odruchowych, a było do pod koniec XIX wieku. W Polsce najbardziej znaną refleksolog jest Wanda Budzanowska-Bratko założycielka Polskiego Instytutu Refleksologii.

Klawiterapia – jako jedna z metod została opracowana w latach 80-tych XX wieku w Polsce przez dr Ferdynanda Barbasiewicza na podstawie chińskich masaży akupunkturowych. Jest to metoda z grupy diagnostyczno-terapeutycznej z grupy terapii odruchowych

Terapia Temprana – jej twórczynią od lat 70-tych jest Lone Sorensen z Danii, neuro-odruchowa stóp (Praxis Vertebralis) nawiązuje do medycyny tybetańskiej. Lone Sorensen przygotowała specjalną metodę pracy na paluchu. Opisała ponad 40 stref korespondujących z ośrodkami mózgu, nerwami czaszkowymi oraz narządami zmysłów. Daje to możliwość pracy z uszkodzeniami oraz dysfunkcjami centralnego układu nerwowego. Międzynarodowe instytutu zajmujące się tą terapią istnieją obecnie na całym świecie.

*

masz pytania?

refleksoterapia@interia.pl

*
bezpłatne zabiegi
refleksoterapia@interia.pl